بررسی تجمع فلزات سنگین کادمیوم و نیکل در بافت های ماهی زمین کن (platycephalus indicus) در تالاب حرا

تالاب حرا در استان هرمزگان با کارکردها و ارزش های متعدد، پرندگان نادر و آبزیان غیرمتعارف از جمله مهم ترین بوم سازگان های آبی در کشور محسوب می شود. در سال های اخیر به دلیل افزایش استقرار صنایع مختلف در سواحل و رشد و توسعه شهرهای ساحلی این بوم سازگان آبی و آبزیان موجود به دلیل تخلیه فاضلاب و آلاینده ها به آن به ویژه فلزات سنگین در معرض تهدید قرار گرفته اند. پژوهش حاضر به منظور تعیین غلظت فلزات سنگین نیکل و کادمیوم در بافت های عضله، کبد و آبشش ماهی زمین کن (platycephalus indicus) در تالاب حرا واقع در استان هرمزگان، انجام گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که کبد بالاترین غلظت فلزات کادمیوم و نیکل را، به ترتیب با میانگین 91/0 و 03/3 میکروگرم بر گرم نسبت به بافت های آبشش و عضله دارا بوده و کمترین غلظت فلزات در بافت عضله به ترتیب با میانگین 28/0 و 64/2 میکروگرم بر گرم مشاهده گردید. نتایج آزمون همبستگی پیرسون در بافت های مورد مطالعه با عوامل طول کل، وزن و سن نشان داد که ارتباط منفی معناداری بین غلظت فلزات در تمامی بافت ها با فاکتورهای زیستی مذکور وجود داشت. همچنین نتایج حاصل از بررسی های آماری، حاکی از بالاتر بودن میزان نیکل در بافت عضله نسبت به استانداردهای who و fepa بود.